Mihailo Petrović – Mika Alas, svetski poznati i priznati matematičar i najobrazovaniji Srbin svoga doba, zaslužan je za mnoge patente. Ali malo ljudi zna da je, pored znanja, imao i veliko srce, što je pokazao spasavajući ljude iz poplavama zahvaćenog Beograda, a o tome za „Blic“ govori Vidoje Golubović, hroničar Beograda.

Matematičar, fizičar, hemičar, filozof, areheolog, astronom, kriptograf, ihtiolog, akademik, književnik, svetski putnik, putopisac, okeanograf, moreplovac, muzičar… Sve je to bio Mika Alas. Uz to, važno je pridodati u ulogu dobrotvora, čoveka koji je spasavao druge od poplava i od gladi.

Od pamtiveka, počinje priču naš sagovornik, Sava se izlivala i plavila Karađorđevu i okolne ulice. Posebno kritično je bilo kod hotela „Bristol“ i autobuske stanice. Zato su i spevani stihovi „Beogradski mali pijac potopila Sava“. Dve godine koje su obeležile velike poplave ostale su zapamćene među Beograđanima, ali i neobična požrtvovanost jednog velikog čoveka.

– Mika Alas je pored nauke najviše voleo ribarstvo i imao je svoj brodić „Taraš“ na kojem je u momentima dokolice sedeo i pecao. Istražujući o njemu, pronašao sam podatak da je 1922. i 1925. godine, kada su izbile velike poplave, sedao u svoj brodić i spasavao ljude i materijalna dobra. Prema nekim podacima, stizao je i do Obrenovca, iako takvi brodovi gotovo da nisu mogli da plove u ulaze s takvim dnom u reku Kolubaru – priča Vidoje Golubović.

Pored toga što je spasao stotine života tokom poplava, on je, priča Golubović, i svoj ulov davao sugrađanima.

– Pošto se pored nauke bavio i ribolovom kad god bi za to imao priliku, on bi veliki deo onoga što upeca delio narodu. Dolazio bi na Zeleni venac i poklanjao ribu – kaže Golubović.

Plavljenje ovog dela Beograda je prestalo je nasipanjem Bare Venecija, a potom i izgradnjom železničke pruge i zgrade stare Glavne železničke stanice 1884, što je, kaže Golubović, predstavljalo jednu vrstu odbrambenog nasipa. A u narodu se polaku gubilo sećanje na spasilačke poduhvate velikog humaniste i naučnika.

Alaska čorba i muzička banda „Suz“

Kafana „Zlatni šaran“ na Jalijama, u Jevrejskoj mali na Dorćolu, srušena 1915. godine tokom Velikog rata, bila je čuvena po alaskoj čorbi koja je spremana po receptu Mike Alasa. Novine su pisale da je Mika Alas u toj kafani 1898. jednoj stranoj delegaciji priredio alasku večeru, a da je goste zabavljalo društvo-orkestar-muzička banda „Suz“ u kojoj je on svirao violinu.

Izvor: Blic.rs